Celem głównym założenia klasztoru było podjęcie katechizacji, opieki nad dzieci, pracy w zakrystii oraz działalności charytatywnej, przejawiającej się w odwiedzinach chorych po domach. Początkowo pracowały tutaj cztery siostry, z biegiem lat liczba sióstr zmieniała się w zależności od potrzeb placówki. W historię placówki wpisały się przede wszystkim s. Leonida, s. Izydora, s. Albertyna oraz s. Bogumiła – z rąk jej wyszły przepiękne ornaty, kapy, bursy, sztandary i chorągwie. W okresie zimowym organizowała akcję hafciarską dla krawczyń z całej parafii.